دانشنامه
ولکانیزاسیون لاستیک
قبل سال 1840 که هووز عمل ولکانیزاسیون کشف نشده بود، لاستیک بصورت طبیعی آن مصرف شده و جهت تقویت آن از منسوجات نظیر پنبه و ابریشم استفاده می گردد.
مقدمه
قبل سال 1840 که هووز عمل ولکانیزاسیون کشف نشده بود، لاستیک بصورت طبیعی آن مصرف شده و جهت تقویت آن از منسوجات نظیر پنبه و ابریشم استفاده می گردد. علت این امر این بود که لاستیک طبیعی از لحاظ قدرت ضعیف بوده و همچنین چسبنده می باشد و برای از بین بردن چسبندگی آن از پودرهای نظیر تا لکه گل چینی و غیره استفاده می کردند. در این سال تصادفاً کشف گردید که اگر مخلوطی از کائوچو و گوگرد حرارت داده شود لاستیک ضعیف و چسبنده قبلی تبدیل به ماده ای بسیار قوی و غیر چسبناک شده و همچنین دیگر در حلالها حل نمی گردد. این کشف برای اولین بار بوسیله گودیر در آمریکا و هنکوک در انگلستان اعلام گردید. با اعلام این کشف مصرف کائوچو که تا آن زمان بیار محدود بود شدیداً افزایش یافت. در ابتدای کار عمل ولکانیزاسیون بسیار طولانی بود (حدود 8 ساعت) و تولید کنندگان بسیار مایل بودند تا این زمان را کاهش دهند. بزودی کشف دیگری بعمل آمد و آن اینکه اکسیدهای فلزی نظیر اکسید روی، کلسیم، اکسید سرب و اکسید منیزیم می توانند بعنوان تسریع کننده عمل ولکانیزاسیون عمل نمایند و زمان این عمل یا اصطلاحاً زمان پخت را بسیار کاهش دهند. از اوایل قرن حاضر مواد تسریع کننده آلی مورد استفاده قرار گرفتند و با کشف مواد جدیدتر در این رشته سرعت ولکانیزاسیون بسیار افزایش یافته و خواص محصولات نهائی نیز بهتر گردیدند. در قسمتهای بعد درباره این مواد مفصلاً بحث خواهد گردید.