دانشنامه

لاستیکهای مستعمل و کهنه را می توان به روشهای مختلفی بازیافته و مجدداً با مخلوط کردن آنها با کائوچوی طبیعی مورد استفاده قرار دارد.

لاستیکهای مستعمل و کهنه را می توان به روشهای مختلفی بازیافته و مجدداً با مخلوط کردن آنها با کائوچوی طبیعی مورد استفاده قرار دارد. در این روشها با استفاده از حرارت و مواد شیمیائی مخصوص و اضافه نمودن آنها به لانتیک مستعمل خرد شده می توان این لاستیک را تا حد زیادی به حالت اولیه ترموپلاستیکی درآورد که بنام لاستیک بازیافته معروف بوده و قابلیت اختلاط مجدد با مواد دیگر داشته و می توان آن را مجدداً ولکانیزه نمود. واکنشی که در این روشها انجام می گیرد عمل دی پلیمریزاسیون یا بارکردن زنجیرها از هم دیگر می باشد.

جهت این امر از چهار روش استفاده می گردد که عبارتند از روش DIGESTER، روش RECLAIMATOR، روش PAN، روش ENGELKC که در زیر به روش اول اشاره می گردد. ماده اولیه جهت تولید لاستیک بازیافته، لاستیکهای مستعمل می باشد که بیشترین قسمت آن ازتایرهای کهنه تأمین می شود.

اولین مرحله در تمام این روشها تبدیل ضایعات به قطعات کوچک و خرد شده می باشد که با خردکنهای مخصوصی صورت می گیرد.

روش DIGESTER

در این روش از دستگاه مخصوص بنام هضم کننده با DIGESTER استفاده می گردد. این دستگاه از یک استوانه دو جداره که با یک بهم زن افق همراه می باشد و تحت فشار قرار می گیرد تشکیل شده که بخار بداخل و بین دو جدار هدایت می گردد.

اول لاستیکهای خرد شده ضایعاتی را همراه با آب، روغنهای هضم کننده و دیگر مواد افزودنی نظیر دوده فعال بداخل دستگاه ریخته و سپس درجه حرارت را به 190 درجه سانتیگراد و بین چهار تا ده ساعت در این درجه حرارت نگه می دارند در حالیکه عمل بهم زدن مداوم ادامه  پیدا می کند. بعد از پایان این مدت دستگاه سرد شده و محتویات آن بر روی تسمه نقاله ای ریخته می شود. در این مرحله مواد افزودنی لازم مانند دوده، پلاستیسایزر، پرکننده ها و غیره با استفاده از دستگاه مخلوط کن به این موا اضافه شده و مخلوط بداخل اکسترودر هدایت می گردد تا تسویه شده و بصورت قطعات انبار می گردد.

لاستیکهای بازیافته انواع گوناگون دارد که بیشترین مورد آن بازیافت تایر کامل و درسته می باشد این بازیافت شامل 45% وزنی هیدروکربن لاستیک بوده  55% بقیه شامل دوده، میزان کمی از پرکننده های معدنی و نرم کننده ها می باشد که کلاً تغییری در آنها در حین عمل بازیافت صورت نمی گیرد و می توان آنهار ا ماده اولیه سالم تلقی کرد.

کاربرد لاستیک بازیافته بعنوان یکی از اجزاء مخلوط ها

بعلت اینکه لاستیک بازیافته دارای تمام پرکننده هائی می باشد که زمان ساخت اولیه آن به آن اضافه شده است و همچنین کار مکانیکی زیادی روی آن انجام گرفته است. کاربرد آن باعث کاهش زمان اختلاط شده و همچنین مصرف انرژی را پائین می آورد. همچنین با مصرف این ماده حرارت ایجاد شده در زمان اختلاط کمتر خواهد بود که این خاصیت بسیار مهم و با ارزش می باشد.

این ماده خواص سرویس بسیار عالی دارد و به نظر می رسد که مراحل مختلف پروسسهای قبلی از قبیل اکسید کردن، حرارت دادن، هضم کردن، شستن  نرم کردن آن در هوای آزاد (ماستیکیت کردن) باعث گردیده که لاستیک ثبات لازم را بیابد. لیکن باید درنظر داشت چنانچه میزان لاستیک بازیافته افزایش یابد خواص از قبیل قدرت کششی، جهندگی، مقاومت در مقابل پارگی و سایش کاهش خواهند یافت. کاربرد لاستیک بازیافته سبب کاهش قیمت نیز می گردد.